De ambo (verwant met αναβαινειν omhooggaan) is een verhoging in het oude christelijk kerkgebouw, ook wel → bema genaamd, in het bijzonder dienend tot voorlezing van de H.
Schrift en de zang van de psalmisten, minder dikwijls als plaats voor de bisschop om te prediken. De plaats van de ambo varieerde. Als voorbeeld denkt men aan de pulpita van de grammatici en retoren, de suggestus van de mysteriëncultus en mogelijkerwijs aan het tribunal van de romeinse legerplaats. De latere preekstoel heeft zich uit de ambo ontwikkeld.Lit. H. Leclercq (DAL 1, 1330-1347). A. M. Schneider (RAC
1, 363-365). - Grossi Gondi, I monumenti cristiani iconografici ed architettonici dei sei prlmi secoli (Rome 1923). [Bartelink]
