noemt men de aan Socrates voorafgaande natuurfilosofen uit Klein-Azië, waarvan fierakleitos van Ephese verreweg de belangrijkste was. Ook hun navolgers uit de latere natuurfilosofische school kan men hiertoe rekenen, hoewel zij reeds tijdgenoten van Socrates zijn, omdat met Socrates de grote wending in het Griekse denken plaats grijpt, waardoor niet meer de natuur, maar de mens in het centrum der bespiegeling komt te staan.
Ook de Zuiditalische scholen van de Pythagoreeërs en de Eleaten moeten, wat de tijd van haar optreden althans betreft, zeker tot de Voor-Socratici gerekend worden (z Hellas, filosofie).Lit.: K. Freeman,. The Pre-Socratic Philosophers (Oxford 1946); R. Scoon, Greek Philosophy before Plato (Princeton 1951); E. Hoffmann, Griech. Philosophie bis Platon (Heidelberg 1951); F. de Raedemaeker, De philosophie der Voorsocratici (Antwerpen 1953, met voll. lit.opg.).
Tekstuitg.: Die Fragmente der Vorsokratiker, Griech. u. Deutsch v. H. Diels-W. Kranz, 3 dln, 6de dr. (i95i-’52); Fragmenten uit de Gr. denkers vóór Socrates, uitg. d. W.
J. W. Koster (Zwolle 1949). Vert.: Les penseurs grecs avant Socrate, trad. p. J. Voilquin (1941); Ancilla to the Pre Socrates Philosophers, a Complete Transl. of the Fragments of Diels by K.
Freeman (Oxford 1948); M. C. Nahon, Selections from Early Greek Philosophy (New York 1951).
