of yarovisatie (Russ.) noemt men een beïnvloeding van zaden, voor of kort na de kieming, waardoor het moment van bloeien der volwassen planten versneld wordt. De eerste waarnemingen hierover zijn verricht door Gassner in 1918, die constateerde, dat de bloei van wintergranen alleen optreedt wanneer ze tijdens de kieming aan een lage temperatuur waren blootgesteld.
Door Lysenko is op de practische toepassing hiervan de aandacht gevestigd. Het blijkt nl., dat wanneer men de lage temperatuur, die wintergranen in hun jeugd nodig hebben om het volgend jaar in de aar te schieten, aan het nog niet of nauwelijks gekiemde zaad toedient, deze granen zich verder als zomergranen gedragen en dan na uitzaaien in het voorjaar nog hetzelfde jaar in bloei geraken. Na de temperatuurbehandeling moet dan, enige tijd na de kieming, een lange dag gegeven worden om de bloemvorming te induceren. Door dergelijke bewerkingen wordt de mogelijkheid geschapen de planten geschikt te maken voor de cultuur in noordelijke streken, waar ze anders in de korte zomer geen normale bloeicyclus zouden kunnen afwerken. De voorschriften voor de vernalisatie zijn voor iedere soort verschillend. Het verschijnsel der vernalisatie houdt nauw verband met dat der fotoperiodiciteit en periodiciteit. DR A. QUISPEL.
