is de gebruikelijke benaming voor de grote doorbraakpoging, welke aldaar in Apr. 1917 door de Engelsen werd ondernomen tegen het 6de Duitse leger onder Generaloberst v. Falkenhausen en die tot doel had om van die zijde de Siegfriedstelling, waarin in Mrt de Duitsers waren teruggetrokken (Alberichbeweging), te omvatten.
Twee jaar tevoren hadden de Fransen aldaar, eveneens tegen het 6de leger een volledige nederlaag geleden, welke hun op een verlies van 450 000 man te staan kwam. Men was nu van Duitse zijde op een herhaling daarvan voorbereid; reserves waren gereed, hoewel niet zó dicht bij de hand, als de lessen van Verdun als noodzakelijk hadden geleerd, hetgeen zich in de aanvang zou wreken. Na een korte, doch ongemeen krachtige artillerievoorbereiding brak de Engelse aanval, door tanks ingeleid, op 9 Apr. ter weerszijden van de Scarpe los. Enige der divisies in voorste lijn werden door de geweldige aanvalsstoot overhoop gelopen, het gelukte de aanvallers de Duitse artilleriestellingen te veroveren en zich vast te zetten op de hoogten, welke het terrein naar het O. op grote afstand beheersen. De 10de Apr. en volgende dagen waren uiterst kritiek voor de Duitsers; in de nacht vóór 12 Apr. werden de hoogten van Vimy door hen ontruimd. Een gat van 12—15 km breed en tot 6 en meer km diep viel niet zo gemakkelijk te stoppen.
De Engelsen verzuimden echter in grote stijl door te tasten. Terwijl de gevechten, met name op 23 en 28 Apr. en op 3 Mei met bijzondere hevigheid voortduurden, zonder dat het 6de leger uit zijn nieuwe front kon verdreven worden, brak 16 Apr. op de oostelijke vleugel van de Siegfriedstelling, de door den Fransen opperbevelhebber Nivelle opgezette reusachtige aanval over de Aisne en oostelijk van Reims in de Champagne los.Lit.: History of the Great War (London 1925 vlg.); Dewar and Boraston, Sir Douglas Haig’s command, 2 vol. (London 1922); Die Osterschlacht bei Arras, 1917 (Berlin 1929).
