Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

Sergej wassiljewitsj RACHMANINOF

betekenis & definitie

Russisch componist en pianist (Onjeg-Novgorod 1 Apr. 1873 - Beverley Hills 28 Mrt 1943), studeerde aan het conservatorium te Moskou, was een grote vereerder van Tsjaikowsky, hetgeen tevens inhield dat hij behoorde tot de Westers georiënteerde groep van Russische musici. Op twintigjarige leeftijd componeerde hij de prelude in cis kl. t., die hem in korte tijd over de gehele wereld bekend maakte.

De slechte ontvangst van zijn eerste Symphonie in Petersburg bracht hem geheel uit zijn evenwicht. Hij gaf zich over aan zijn lethargie en weigerde te componeren. Een psychiater wist hem over te halen tot het componeren van een pianoconcert; zo ontstond zijn meest gespeelde werk, het tweede pianoconcert. In 1905 werd hij dirigent aan het keizerlijk theater in Moskou, waarmede een periode aanbrak van dirigentenwerkzaamheid ook in het buitenland. De dood van zijn vriend A. Scriabine in 1915 was er de oorzaak van, dat hij zich meer als pianist liet horen.

Hij had nl. de gelofte afgelegd diens werk te propageren. Na de revolutie in 1917 week hij uit naar het buitenland om niet meer terug te keren. Sindsdien maakte hij als pianist concertreizen door Amerika en Europa. In 1931 vestigde hij zich aan het Vierwoudstedenmeer bij Luzern.

Werken: R. schreef 3 opera’s o.m. Francesca da Rimini; 3 symphonieën, een fantasie, een caprice, symphonische dansen en Die Toteninsel voor orkest, 4 pianoconcerten en een rhapsodie voor piano en orkest, een strijkkwintet, 2 trio’s, een cellosonate, 2 pianosonates, preludes, études en tal van kleine stukken voor piano, 2 suites en kleine stukken voor piano vierhandig, koorwerken en liederen. Het merendeel van deze composities is voor 1917 ontstaan.

< >