Overijsels edelman (Zwolle? ca 1608 - 21 Dec. 1674), zoon van Sweder van Haersolte*, was heer van Haerst, Oosterveen en Staverden en nam een belangrijke plaats in het bestuur van Overijsel in, maar raakte daarover in hevige twist met andere Overijselse families, die niet zo Oranjegezind waren. Hij was dingwaarder bij de Hoge Bank van Justitie en stadhouder der lenen in Overijsel, en werd onder hevig protest der minderheid in de Staten (die hem beschuldigde van moord, meineed en omkoperij) benoemd tot drost van Twente, terwijl hij reeds landrentmeester van Salland was.
De twist hierover liep zo hoog, dat Johan de Witt en Cornelis de Graeff in persoon naar Overijsel gingen om die bij te leggen: Van Haersolte moest aftreden (1657). Drie jaar later ontbrandde de strijd opnieuw, omdat Van Haersolte benoemd werd tot drost van Salland en zijn tegenstander Raesfelt in Twente. De beide drosten bestookten elkaar op het hevigst, o.a. over de benoeming van de Prins tot opperbevelhebber. In 1671 was een nieuwe bezending uit Holland nodig en nu werd Van Haersolte geschorst als drost en als voorzitter der Staten.
