Frans admiraal (kasteel St Cannat, Saint-Cannat, Bouches-du-Rhône, 17 Juli 1729 - Parijs 8 Dec. 1788), was eerst in dienst van de Maltezerorde, streed in 1746 en 1747 tegen de Engelsen in de Middellandse Zee en in 1777 en 1778 als kapitein onder d’Estaing in West-Indië. In 1781 benoemd tot eskader-commandant bestemd voor Oost-Indië, bracht hij in de slag bij Porto Praya ( 11 Apr.) de Engelse vlootvoogd Johnston zoveel schade toe, dat deze van een voorgenomen verovering van Kaap de Goede Hoop moest afzien en De Suffren de kolonie kon beschermen.
Tussen Madras en Pondichéry ( 17 Febr. 1782), bij Trincomale (12 Apr.), bij Negapatnam (6 Juli), bij Trincomale (3 Sept.) en bij Gondelour (20 Juni 1783) wist hij de Engelsen, niettegenstaande hun overmacht, vijfmaal te verslaan en hierdoor Ceylon voor de V.O.C. te behouden. Trincomale werd door hem veroverd. Zijn verdiensten voor de verdediging van het V.O.C.-bezit werden erkend, zijn borstbeeld bevindt zich nog in het Mauritshuis. Na de oorlog werd De Suffren ambassadeur van Malta aan het Franse hof.PROF. DR T. H. MILO
Lit.: La Varende, Suffren et ses ennemis (1948); Castex, Idées militaires de la marine au XVIIIe siècle (1930).
