Duits geneeskundige (Würzburg 31 Juli 1825 - Heidelberg 6 Juli 1882), was sinds 1857 klinisch hoogleraar te Heidelberg. Zijn naam is verbonden aan de hereditaire ataxie, een familiaire ziekte die gekenmerkt is door een geleidelijk toenemende ataxie en krachtsvermindering in de benen.
De aandoening berust op een voortijdige degeneratie van de kleine hersenen, de pyramidenbanen en de achterstrengen van het ruggemerg. Merkwaardigerwijze heeft een groot aantal dezer patiënten aangeboren holvoeten. De ziekte sleept zich over vele jaren voort en leidt op den duur tot invaliditeit. Gelukkig voor de patiënt gaat de toenemende invaliditeit vrijwel steeds gepaard met een opmerkelijke blijmoedigheid, waardoor het geenszins deerniswekkende figuren zijn, terwijl zij in de omgang met hun medemensen meestal zeer goed aangepast zijn en daardoor zeer gewaardeerd.De tweede ziekte waaraan de naam van Friedreich verbonden is, is de paramyoclonus multiplex, een vrij zeldzame zenuwziekte waarbij de patiënt voortdurend onwillekeurige schokkende bewegingen vertoont in verschillende spiergroepen.
Lit.: A. Weill, Worte zur Erinnerung an N. F. (Heidelberg 1882).
