is in Zuid-Afrika de naam van de belangrijkste Kerk der Afrikaans sprekenden. Bij de eerste Britse occupatie van de Kaap in 1795 had zij reeds 7 gemeenten, waarvan Kaapstad de voornaamste was.
In 1824 werd de eerste synode gehouden en begon zij zich los te maken van staatsbeheer. In 1843 werd haar kerkorde, afkomstig van De Mist, vervangen door de „Ordonnantie”, waaronder zij ook thans nog wordt bestuurd. In 1862 werd zij gesplitst in vier kerken, elk met een eigen synode: die van de Kaapkolonie, van Natal, van de Oranje Vrijstaat en van Transvaal (alwaar zij sinds 1885 de naam draagt van „Nederduits Hervormde of Gereformeerde Kerk”). Een wet van 1911 machtigde deze vier kerken tot vereniging, hoewel elkeen nog door een eigen synode bestuurd wordt. Men treft zodoende een „Federale Raad der Kerke” aan, terwijl ook de zending en het maatschappelijk werk federaal worden beheerd. In het contact met Nederland is deze Kerk grotendeels op de Vrije Universiteit georiënteerd.In 1945 telde zij 556 blanke gemeenten met 949 960 lidmaten en doopleden (hetgeen 45 pct der blanke bevolking van Zuid-Afrika was) en 302 zendingsgemeenten met 362 907 niet-blanken. Haar theologische opleidingen zijn gevestigd in Stellenbosch (Teologiese Seminarium) en Pretoria (Teologiese Fakulteit B van die Universiteit van Pretoria). Zendelingen worden opgeleid aan het Sendinginstituut in Wellington, Kaap.
Lit.: A. Moorrees, Die Ned. Ger. Kerk in Suid Afrika, 16521873 (Kaapstad 1937) ; A. Dreyer, Boustowwe vir die Geskiednis van die Ned. Ger. Kerke in S.A. (Kaapstad 1936).
