Hongaars oriëntalist (Stuhlweissenburg 22 Juni 1850 - Boedapest 13 Nov. 1921), studeerde te Boedapest, Berlijn en Leipzig, was enige tijd werkzaam op de bibliotheken te Leiden en te Wenen en vestigde zich in 1872 als privaat-docent in de Oosterse letterkunde te Boedapest. In 1873-1874 reisde hij in Syrië, Palestina en Egypte en studeerde te Cairo aan de El-Azhar-moskee.
In 1876 werd hij secretaris der Israëlietische gemeente te Boedapest en lid der Hongaarse Academie, in 1894 gewoon hoogleraar. Goldziher is een van de grondleggers van de moderne Islam-wetenschap.Bibi.: Studien über Tarchum Jeruschalmi (1870); Beiträge zur Geschichte der Sprachgelehrsamkeit bei den Arabern (3 stukken, 1871-1873); Beiträge zur Litteraturgeschichte der Schia (1874) j Der Mythos bei den Hebräern und seine geschichtliche Entwicklung (1876); Az iszlam (1881); Die Zahiriten, ihr Lehrsystem und ihre Geschichte (1884); Mohammedanische Studien (2 dln, 1889-1899); Abhandlungen zur arabischen Philologie (2 dlD, 1896-1899); Die Richtungen der Islamischen Koranauslegung (Leiden 1920).
Lit.: B. Heller, Bibliographie des œuvres de I. G. (Paris 1927, met biografie d. L.
Massignon).
