Duits archaeoloog (München 12 Jan. 1874 - Göttingen 4 Juni 1939), promoveerde te Leipzig in 1899, werd in 1905 professor in Freiburg en in 1918 in Göttingen. Hij nam deel aan de opgravingen van Furtwângler op Aegina.
Zijn voornaamste werk is een boek over één van de zeven wonderen van de wereld, de Vuurtoren van Alexandrië, waarvan hij een reconstructie maakte naar antieke en Arabische gegevens.Bibl.: Tyrrhenische Amphoren (Leipzig 1899); Pharos, Antike, Islam und Occident. Ein Beitrag zur Arch. Gesch. (Leipzig-Berlin 1909).
Lit.: Hellas-Jahrbuch (1940).
