(Ulrich), Duits rechtsgeleerde (Poznan, Polen 18 Nov. 1877 Cambridge (Eng.) 12 Febr. 1940), was van 19081929 privaatdocent en buitengewoon hoogleraar in Freiburg i. Br., van 1929-1932 hoogleraar in het strafrecht in Kiel, van 1923-1929 historisch expert bij de Duitse Rijksdag.
In 1933 week hij uit naar de V.S. en vond later een toevlucht te Cambridge in Engeland. Zijn werk bestreek de algemene rechtsleer, — reeds in 1906 gaf hij onder het pseudoniem van Gnaeus Flavius een verdediging van een vrijere rechtshantering door de rechter —, de rechtsfilosofie, het strafrecht en de rechtsgeschiedenis. Als historicus hield hij zich veel bezig met de oorzaken van Wereldoorlog I en pleitte voor de Volkenbond. Zijn grootste verdiensten liggen op het gebied van de geschiedenis van het canonieke recht en het Rom. recht in de Middeleeuwen, waarmee hij het werk van Savigny voortzette.Bibi.: Goblers Karolinen-Kommentar (1904); Über die Entstehung der Digesten Vulgata (1910); Der Kampf um die Rechtswissenschaft (1906); Schuld und Tat (Zürich 1933); Verteidigung des Völkerbundes(1922); Einführung in die Textkritik (1921); Aus der Vorgeschichte der Freirechtslehre (Freiburger Antrittsrede 1925); Der Geist der engl. Politik u. d. Gespenst d. Einkreisung Deutschlands (1929); Diplovatatius, De claris juris consultis Bd I Lebensgesch. Einleitung (1919); Studies in the Glossators of the Roman Law (1938); Bractonian Problems (1940); Albertus Gandinus und d. Strafrecht der Scholastik (1907-1926) 2 dln.
Lit.: De Zulueta, in Law Quart.Rev. dl 56 (1940) blz. 171 v.; G. Radbruch in Schweizer. Ztschr. f. Strafr. dl 60 (1946).
