Duits schrijver (Calw, in Württemberg, 2 Juli 1877), was achtereenvolgens als technicus en in de boekhandel en het antiquariaat werkzaam, later alleen als schrijver. Hij woont sinds 1919 te Montagnola.
Het eerst trad hij als dichter op, later vooral als schrijver van romans (Peter Camenzind) en novellen. Ook beoefent hij de schilderkunst en het componeren. Behalve dat is hij een diep denker, die, vooral in zijn latere werken, de grote problemen van ’s mensen innerlijk en het verband tussen de verschillende cultuurvormen behandelt. Uit werken als Siddharta en Das Glasperlenspiel blijkt zijn vertrouwdheid met de Oosterse mystiek en filosofie. Kort na de verschijning van het laatstgenoemde werk werd hem de Nobelprijs toegekend (1946). De roman Peter Camenzind (1904) is gedeeltelijk autobiografisch. Sinds 1921 is hij Zwitser.Bibl. (voorn, werken): Peter Camenzind (1904); Unterm Rad (1905); Gertrud (1909); Rossbalde (1909); Knulp (1915); Demian (1919); Klingsors letzter Sommer (1919); Siddharta (1919); Kurgast (1925); Die Nürnberger Reise (1927); Der Steppenwolf (1927); Narziss und Goldmund (1930); Das Glasperlenspiel (1943); Kurzgefasster Lebenslauf (in: Die neue Rundschau, Mei 1925).
Lit.: H. Ball, H. H. (1927); J. M. L. Kunze, H.
H.s Siddharta (1946); Max Schmidt, H. H. Weg und Wandlung (Zürich 1947) (met bibliogr.); Rich. B. Matzig, H. H. in Montagnola (Basel 1947); ld., H.H.
Studien zu Werk u. Innenwelt des Dichters (1949).
