Frans R.K. theoloog en historicus (Parijs 6 Jan. 1859 19 Mei 1942), nam in igo2-’o3 levendig deel in de strijd tegen de zgn. lekenwetgeving van Combes*, was sedert 1907 rector van het Institut Catholique te Parijs, had in Wereldoorlog I de leiding der Franse R.K. propaganda in het buitenland (waarbij zij scherp ageerde tegen de houding der R.K. Actie in Duitsland), werd in 1918 lid der Académie Française en was sedert 1928 titulair-aartsbisschop van Melitene.
Na de bezetting van Frankrijk in Wereldoorlog II werd de politieke houding van den hoogbejaarden prelaat nogal verschillend beoordeeld. Hij schreef: Philippe V et la cour de France (5 dln, 1890-1901); Comment et pourquoi la France est restée cath. au XVIe siècle (1895); Vie de mgr d’Hulst (2 vol., 1901); L’Eglise catholique, la Renaissance et Ie Protestantisme (1904); Quatre cent ans de concordat (1905); Lettres du duc de Bourgogne au roi d’Espagne Philippe V et à la reine (2 vol. 1912-1916); L’Allemagne et les alliés devant la conscience chrétienne (1913). Het eerste, vierde en laatste der genoemde zijn zijn hoofdwerken.Lit.: G. d’Habloville, Grandes figures de l’Eglise contemporaine (Paris 1925).
