(Victor Gabriel), Frans schilder (Hesdin, Pas de Calais, Juli 1881 - Parijs Jan. 1946), studeerde aanvankelijk rechten, was daarna leerling van de Académie Jullian en op het atelier van J. P.
Laurens. Hij begon met te werken in impressionnistische trant, om ca 1910 over te gaan tot het cubisme. Enige jaren later had hij o.a. Chagall en Gromaire tot leerlingen. Van 1914 tot 1920 verbleef hij in Nederland, waar hij veel invloed had op de schilders van de Bergense school. Zijn stijl van werken was inmiddels die van een betrekkelijk gematigd expressionnisme geworden: zijn kleurengamma was diep en donker en met een voorkeur voor felrood, roestbruin en ultramarijn. Hij bezat een militante geest en stond steeds klaar het op te nemen tegen de dagbladcritiek. Zijn betekenis is in Nederland sterk overschat.Lit.: Henri Béraud, Le F., in: Europe nouvelle, no 50 (Dec. 1921), p. 1596; Joseph Billiet, Eléments d’un bilan, in: Nouvelle rev. crit. (Juli 1927), p. 234-238; Idem, Un peintre disparaît: Le F., in: Arts de France (Febr. 1946), p. 84-86; G. Apollinaire, Les peintres cubistes (Paris 1913), p. 23; G. Billiet, Le F. (Paris 1921); Gustave Coquiot, Cubistes, futuristes,passéistes (Paris 1923); p. 95-98; Max Déri, Le cubisme et ses initiateurs (Leipzig 1919); André Gybal, Le F. (Paris 1922); M. D. Henkel, Ausstellung Le F. in Amsterdam (Kunstchronik, Leipzig 1918) ; Jules Romains, Le F. (Amiens, nieuwe dr. Paris 1927); Cornelis Veth, Le F., in Elsevier’s geïll. Maandschr., Dec. 1915, p. 478.
