is het samen-celebreren van één en dezelfde mis door meer dan één geestelijke, die bisschop of priester zijn: d.w.z. zij spreken dezelfde woorden uit, consacreren gezamenlijk, doch de handelingen worden slechts door één enkele verricht. Deze concelebratie geschiedt tegenwoordig in de Latijnse liturgie alleen nog bij de priesterwijding en bij de bisschopswijding.
In de oudste eeuwen werd de pausmis met concelebratie opgedragen. In de Byzantijnse ritus werd dit gebruik overgenomen en bestaat het nog voor alle dagen; de Kopten en Maronieten concelebreren alleen op hoge feestdagen. Sporen van concelebratie worden in de Westerse liturgie nog aangetroffen bij de wijding der H. Oliën op Witte Donderdag ('z catechumenen, catechumenen-olie) en in de handoplegging door alle aanwezige priesters bij de priesterwijding.
De woorden: „unde et memores nos servi tui” uit de Canon herinneren nog aan de voormalige concelebratie; deze „servi” zijn de concelebranten.A. BEEKMAN.
