Elisabeth Charlotte (Liselotte) van de Palts, hertogin van Orléans en schoonzuster van Lodewijk XIV (Heidelberg 27 Mei 1652 - Saint-Cloud 8 Dec. 1722), was de dochter van de keurvorst Karel Lodewijk van de Palts. Zij huwde in 1671 met hertog Philips I van Orléans.
Zij was een intelligente en originele vrouw, die aan het conventionele hof van Versailles, ondanks haar ongelukkig huwelijksleven, haar opgewektheid en persoonlijkheid volkomen wist te bewaren. Zij hield er van de hoge personages en toestanden daar op drastische wijze te karakteriseren en zich toch niet met enigerlei intrige in te laten. Dit en haar manlijke neiging tot jacht en paardrijden behaagden de koning, zodat er tussen haar en Lodewijk XIV een vrije, kameraadschappelijke toon ontstond, die voortduurde tot zijn huwelijk met Madame de Maintenon. In 1685 maakte de koning voor haar aanspraak op de Palts, wat o.a. aanleiding gaf tot de Negenjarige oorlog.
Dat haar vaderland door de Franse legers afschuwelijk werd verwoest, trok zij zich erg aan. Zij was de moeder van ,,de Regent”. Haar interessante brieven zijn uitgegeven door L. W.
Holland (7 dln, 1843-1881), L. v. Ranke (dl 13 van zijn gez. werken, 1870), L. Geiger (1884), E. Bodemann (3 dln, 1891 en 1895) en R.
Friedemann (1903).Lit.: Th. Schott, Elisabeth Ch., Herzogin von Orléans (1881) ; H. Helmolt, Krit. Verzeichn. d.
Briefe d. Herzogin Elis. Ch. von Orléans (1909); M. Strich, Liselotte und Ludwig XIV (1912); J.
Wille, Elis. C., Herzogin von Orléans (3de dr. 1921); M. Strich, Liselotte von Kurpfaltz (1925); A. Barine, Madame, mère du Régent (1909).
