Frans diplomaat (La Charité-sur-Loire 23 Oct. 1851 Parijs 1941), was in 1871 Communard en werd deswege tot deportatie veroordeeld, doch wist te ontvluchten. In 1878 trok hij als journalist om zijn knappe artikelen de aandacht van Waddington, den vertegenwoordiger van Frankrijk op het Congres van Berlijn.
Barrère werd begenadigd en trad in de buitenlandse politiek. Na een schitterende carrière — in 1880 vertegenwoordiger van Frankrijk in de Donau-commissie, in 1883 consul-generaal te Cairo, waar toen net de Engelse en Franse politiek hard tegen elkaar botsten, in 1885 gevolmachtigd minister te Stockholm, in 1888 te München en daarna in 1894 in Bern — werd hij in Dec. 1897 ambassadeur van de Franse republiek aan het Italiaanse hof. Tot 1924 bekleedde hij deze voor zijn land zo belangrijke post en in die tijd slaagde hij er in Italië, dat voorheen een heftige anti-Franse staatkunde gevoerd had, niet alleen met Frankrijk te verzoenen, maar zelfs langzamerhand van de Driebond los te maken. In Dec. 1898 kwam een einde aan de Frans-Italiaanse tariefoorlog (18881898) door het tot stand komen van een nieuw handelsverdrag. Daarop werd in de vorm van een notawisseling met den Italiaansen minister van Buitenlandse Zaken, Visconti-Venosta, uit het kabinet Di Rudini d.d. 14 en 16 Dec. 1900 een koloniale entente tussen Frankrijk en Italië bereikt, waarbij de Republiek Italië vrije hand liet in Tripolis en omgekeerd Italië Frankrijk in Marokko. Ook in de hieruit volgende Franse diplomatieke successen — de Frans-Italiaanse samenwerking op de Conferentie van Algeciras (1906), de Franse welwillende neutraliteit in de Italiaans Turkse oorlog (1911), de Italiaanse onzijdigheid bij het uitbreken van Wereldoorlog I (1914) en eindelijk het partij kiezen van Italië voor de Entente (1915) —, die alle te zamen de strekking hadden, Frankrijk zijn oude invloed in Europa te hergeven en daardoor bijgedragen hebben tot de situatie, waaruit de oorlog voortkwam, heeft Barrère, die een der handigste diplomaten van de Derde Republiek geweest is, zeer de hand gehad. In 1922 vertegenwoordigde hij zijn land op de Conferentie van Lausanne.DR J. S. BARTSTRA