zijn in het algemeen ondernemingen — dikwijls in de vorm van een naamloze vennootschap — welke zich ten doel stellen het kapitaal, bijeengebracht door aandeelhouders, te beleggen, waarbij wordt gestreefd naar een spreiding van risico en een goede opbrengst uit het kapitaal. De reden van bestaan van deze maatschappijen, die vooral in de Angelsaksische landen een grote vlucht hebben genomen, ligt in hoofdzaak in het feit, dat de kapitalen, welke op deze wijze worden bijeengebracht, ten gevolge van hun grootte op betere — minder riskante — wijze kunnen worden belegd dan de veelal kleinere kapitalen van de zelfstandige particulieren.
Door de grotere omvang bestaat gelegenheid, de risico’s bij de belegging te spreiden. Bovendien bestaat op deze wijze de mogelijkheid, dat de belegging in handen is van terzake deskundigen.
Deze maatschappijen zijn dus in de eerste plaats van betekenis voor de kleinere kapitaalbezitters, hoewel ook de grotere, zoals de practijk uitwijst, van haar diensten gebruik maken.
Er bestaan tal van speciale vormen van beleggingsmaatschappijen of beleggingstrusts of — zoals zij in navolging van de overeenkomstige Engelse ondernemingen dikwijls worden aangeduid: investmenttrusts*. De meest gebruikelijke vormen, welke hun ontstaan hebben gevonden in de Angelsaksische landen, worden genoemd bij de investmenttrusts. Vindt in de regel de belegging dezer maatschappijen plaats in effecten (aandelen, obligaties e.d.), noodzakelijk is zulks niet. Zo vertegenwoordigen de beleggingsmaatschappijen in onroerend goed een veel voorkomende vorm.
Het begrip beleggingsmaatschappij is niet scherp afgebakend; naast de hierboven omschreven soort maatschappijen worden er dikwijls nog ondernemingen onder gerekend, die zich slechts ten dele of slechts zijdelings met enkele beleggingswerkzaamheden bezighouden. Ook komt het voor, dat de beleggingsmaatschappij naast de hierboven omschreven functie er haar werk van maakt te adviseren over de beste wijze, waarop kan worden belegd. Zij treedt dan wat deze werkzaamheden betreft op als beleggingsadviseur, een functie welke onder deze naam ook als zelfstandig beroep kan worden uitgeoefend. Het adviseren kan plaatsvinden aan particuliere vermogensbezitters, aan pensioen- of andere fondsen, aan stichtingen, aan ondernemingen welke beschikken over belegd vermogen e.d. Het terrein dat daarbij wordt betreden kan beperkt of zeer uitgebreid zijn; het kan alleen betrekking hebben op effecten doch zich ook uitstrekken tot onroerend goed, hypotheken en andere vermogensbestanddelen.
