een der meest vooruitstrevende geneesheren der Middeleeuwen (bij Valencia ± 1235-Genua 1312), reisde veel en werd alom door vorstelijke personen geraadpleegd, doceerde van 1289-1299 aan de beroemde artsenschool van Montpellier ; mede door zijn vruchtbare pen had hij grote invloed op zijn tijdgenoten. Meer dan 60 verhandelingen zijn van hem bewaard gebleven.
De grootste bekendheid verwierf zijn: Regimen sanitatis Salernitanum (voor het eerst gedrukt 1479), een verzameling van geneeskundige levenswijsheid uit de school van Salerno in verzen, met commentaar in proza. Als zijn beste werk geldt: Parabolae medicationis secundum instinctum veritatis aetemae. Zijn Breviarum medicinae practicae, voor het eerst te Venetië gedrukt in 1483, was voor velen een bron van geneeskundige kennis. Van 1504 af zijn zijn verzamelde werken uitgegeven.Lit.: E. Lalande, A. de Villeneuve, sa vie et ses œuvres (Paris 1896) ; P. Diepgen, A. v. V. als Politiker u. Laientheologe (Berlin 1909); Idem in: Archiv f. Gesch. der Medizin, III, V, VI; M.
Neuburger, Gesch. d. Medizin, 2 dln (1911).
