Cubaans rechtsgeleerde (Havana 13 Apr. 1865), opgevoed te Havana en te Madrid, voltooide zijn studie in zijn geboortestad. In 1884 werd hij doctor in het staatsrecht, in 1885 in het burgerlijk en het canoniek recht.
In 1884 vestigde hij zich als advocaat te Havana, in 1892 werd hij benoemd tot professor in het volkenrecht en het internationaal privaatrecht aan de universiteit te Havana. Van 1902-1918 was Bustamante lid van de senaat van de republiek Cuba. In 1907 leidde hij de Cubaanse afvaardiging naar de Tweede Haagse Vredesconferentie. Van het in 1899 ingestelde Permanente Hof van Arbitrage, welks statuut tijdens genoemde conferentie werd herzien, werd hij lid in 1908.
In 1919 was Bustamante leider van de Cubaanse delegatie naar de vredesconferentie te Parijs. Voorts was hij in 1927 voorzitter van de te Rio de Janeiro gehouden zitting van de Amerikaanse juristen-commissie voor de codificatie van het internationale recht, aangewezen door de Pan-Amerikaanse conferenties. Van de oprichting van het Permanente Hof van Internationale Justitie te ’s-Gravenhage in 1922 af tot het ogenblik (1945), waarop het zijn plaats moest inruimen voor het door het handvest van de Verenigde Naties ingestelde Internationaal Gerechtshof, heeft Bustamante als lid in eerst genoemd hof zitting gehad. Bustamante is een gezaghebbend schrijver, die een groot aantal werken op het gebied van het volkenrecht en het internationaal privaatrecht op zijn naam heeft staan.
Groot is vooral zijn invloed geweest op het terrein van het internationaal privaatrecht. Een hoogtepunt van zijn succes daarin bereikte hij in 1928, toen hij, als leider van de Cubaanse delegatie naar de te Havana gehouden Vide Pan-Amerikaanse conferentie en tot haar president gekozen, door de conferentie een wetboek van internationaal privaatrecht aanvaard zag, waarvoor hij een ontwerp had opgesteld en in 1925 onder de titel Proyecto de codigo de derecho international privado had gepubliceerd. De conferentie bepaalde, dat dit wetboek officieel zijn naam zou dragen en Code Bustamante zou heten In 1931 is de Code Bustamante in werking getreden in de Midden- en Zuidamerikaanse staten Brazilië, Costa-Rica, Cuba, Dominicaanse Republiek, Guatemala, Haïti, Honduras, Nicaragua, Panama, Peru en San Salvador. Verder bekleedde hij tal van hoge en eervolle functies.
ME L. V. LEDEBOERBibl.: Programas de las asignaturas de derecho intemacional publico y derecho intemacional privado, precedidos de la exposición del plan y método de los mismos (Madrid 1891); El orden publico. Estudio de derecho intemacional privado (Havana 1893); The Panama Canal and international law (Brussels 1895); Tratado de derecho intemacional privado (dl I, Havana 1896, niet verder verschenen); La segunda conferencia de la Paz reunida en El Haya en 1907 (2 dln, Madrid 1908; Frans: Paris 1909) ; La autarquia personal. Estudio de derecho intemacional privado (Havana 1914); Controversia de limites entre Panamó y Costa Rica (Panamó 1921; Engels: Panamó 1921); La Cour permanente de justice internationale (La Haye 1923; Engels: Minneapolis (Minn.) 1925); Proyecto de código de derecho intemacional privado (Havana 1925; Frans: Paris 1925; Turks: Istanbul 1930); El Tribunal permanente de justicia intemacional (Madrid 1925, Engels: New York 1925; Frans: Paris 1925); The progress of codification under the auspices of the Pan-American union (Havana 1926); La nacionalidad y el domicilio. Estudio de derecho intemacional privado (Havana 1927); La commission des jurisconsultes de Rio de Janeiro et le droit international (uit het Spaans: Paris 1928); Tres conferencias sobre el derecho intemacional privado (Havana 1929); El código de derecho intemacional privado y la Sexta Conferencia Panamericana (Havana 1929; Frans: Paris 1929); El mar territorial (Havana 1930; Duits: Berlin 1930; Engels: New York 1930; Frans: Paris 1930); Derecho intemacional privado (3 dln, Havana 1931; 2de dr., 3 dln, Havana 1934); Derecho intemacional publico (5 dln, Havana 1933-1938, 2de dr. van dln I en II; Havana 1938; Frans: 5 dln, Paris 19341939); Manual de derecho intemacional privado (Havana 1939); Manual de derecho intemacional publico (Havana 19395 4de dr., Havana 1947); Unlawful aggression and defense (New Örleans 1942).
Lit.: Al servicio de la justicia. Bustamante y el Tribunal permanente de justicia internacional 1922-1930 (Havana 1930; Duits, Engels, Frans en Italiaans: Havana 1930); R. J. Alfaro, Antonio Sanchez de Bustamante (The Arbitration Journal, 1948).
