zijn lotions of poeders, waarmee men die delen van het lichaam behandelt, welke te veel zweet afscheiden. Wij verdelen deze middelen volgens hun werking in twee soorten, nl. die, welke alleen de onaangename geur wegnemen, en die, welke de zweetafscheiding zelf, en daarmee ook de geur bestrijden.
De meeste anti-transpiratie-lotions bevatten salicylzuur of benzoëzuur.Tegen zweethanden worden wassingen met formaline- en tannine-praeparaten aangeraden, zelfs wel met een zeer verdunde oplossing van zilvernitraat. Tegen zweetvoeten kennen wij nog strooipoeders, die salicylzuur, tannine en aluin bevatten. Al deze middelen moeten voor de gelaatshuid ten sterkste worden afgeraden. Plaatselijke sterke zweetafscheiding op het gezicht (bijv. naast de neusvleugels, op de bovenlip of onder de mond) kan alleen worden genezen door geregelde, grondige reiniging van het gehele gelaat des avonds, gevolgd door massage, en het betten, ’s avonds en ’s morgens, met een adstringerende lotion. Bij plotselinge hevige transpiratie, zonder bijzondere lichamelijke inspanning dient men een arts te consulteren, daar dit euvel meestal zijn oorzaak in de algehele constitutie vindt.
HELEN WEHLBURG.
