Zalige (Foligno, in Umbrië 1248 - 4 Jan. 1309) leidde eerst een werelds leven, bekeerde zich, verloor daarna moeder, gade en kinderen en stichtte te Foligno een vrouwenklooster van de Franciscaanse Derde Orde. Zij werd in 1693 zalig verklaard.
Het verhaal van haar leven en haar visioenen heeft zij zelf aan haar biechtvader, den Franciscaner monnik Amaldus, op diens bevel gedicteerd. Het werk is geschreven in gebrekkig middeleeuws Latijn, maar de stijl is levendig en vol vuur. Het werd wel 20 maal vertaald, ook in het Vlaams (in 1626 en 1666). Hoog geprezen door St Franciscus van Sales, Bossuet, Fénélon, ook door E. Hello. Een critische uitgave verscheen van de hand van P.
Doncoeur s.j. (Parijs 1925). Een Nederlandse bloemlezing uit haar Boek der Visioenen bezorgde dr Ch. Raaymakers s.j. (Venlo 1918).
