Italiaans schilder (Milaan 23 Mei 1754 - 8 Nov. 1817), ontwikkelde zich aanvankelijk als navolger van de meesters van de Italiaanse Hoog-Renaissance, in het bijzonder Correggio; later nam hij veelal antieke reliëfs tot voorbeeld. Hij was in de eerste plaats schilder van fresco’s en plafondschilderingen.
Een zijner eerste werken is de serie schilderingen die het leven van Psyche voorstellen, in het paleis te Monza (van 1789). Napoleon I, die hem tot hofschilder benoemde, gaf hem opdracht voor fresco’s te Milaan. Appiani’s vermaardste werk is het plafond met een voorstelling van de Parnassus in de Villa Reale te Milaan. Hij was een typisch klassicist en sloot zich in dit opzicht aan bij David.Lit.: G. Nicodemi, La pittura milanese dell'età neoclassica (Milano 1915); G. Beretta, Le opere di Andrea Appiani (Milano 1848).
