Weishaupt (Adam), de stichter van de Orde der Illuminaten en geboren te Ingolstadt den 6de Februarij 1748, studeerde aldaar in de regten, werd in 1775 hoogleeraar in het natuurregt en het kerkelijk regt, betoonde zich, hoewel zelf een kweekeling der Jezuïeten, na de opheffing der Orde, een vijand van deze en zocht door woord en schrift de stichting te bevorderen van eene vereeniging, wier leden zich door zuivere zeden tot de hoogste volkomenheid zouden verheffen. Hiertoe moest de Orde der Illuminaten dienen, weshalve hij in botsing geraakte met de voorstanders der Vrijmetselarij. Nadat hij in 1785 zijne hoogleeraarsbetrekking had nedergelegd, begaf hij zich naar Gotha, waar hij door hertog Ernst III tot raad van legatie en vervolgens tot Hofraad benoemd werd en den 18den November 1830 overleed.
Op het gebied der wijsbegeerte behoorde hij tot de tegenstanders van Kant, en van zijne geschriften vermelden wij: „Apologie der Illuminaten (1786)”, — „Das verbesserde System der Illuminaten (1787; 3de druk, 1818)”, — „Pythagoras oder Betrachtung über die geheime Weltund Regierungskunst (1790)”, — „Zur Beförderung der Weltund Menschenkunde (1810)”, — Ueber Materialismus und Idealismus (1787)”, — „Zweifel über die Kant’schen Begriffe von Raum und Zeit (1788)”, — en „Ueber die Gründe und Gewisheit der menschlichen Erkenntnis. Zur Prüfung der Kant'schen Kritik (1788)”.
