Villeroi is de naam van een adellijk Fransch geslacht.
Nicolas de Neufville, seigneur de Villeroi, verwierf de gunst van Catarina dei Medici en was minister ten tijde van Karel IX, Hendrik III, Hendrik IV en Lodewijk XIII. Hij overleed in 1617 te Rouen, de beroemde „Mémoires d’état depuis 1567 jusqu’en 1604 (1622)” achterlatende.
— Zijn kleinzoon Nicolas de Neufville, markies, later hertog de Villeroi, geboren in 1597, onderscheidde zich als krijgsman in Italië, Catalonië en Lotharingen en werd in 1646 maarschalk en tevens opvoeder van Lodewijk XIV, in 1661 chef van den Raad van Financiën, verwierf in 1663 de waardigheid van pair en hertog, en overleed den 28sten November 1685.
— Zijn zoon François de Neufville, hertog de Villeroi, geboren den 7den April 1644, was met Lodewijk XIV opgevoed, maar zag zich wegens een minnehandel eerlang verbannen naar Lyon. Eerst in 1680 erlangde hij verlof om terug te keeren naar het Hof. In 1693 streed hij bij Neerwinden, werd in het volgende jaar tot maarschalk benoemd, voerde daarop bevel in de Nederlanden, maar gaf blijken van verregaande onbekwaamheid. Niettemin ontving hij in den Spaanschen Successie-oorlog het opperbevel over het leger in Italië, deed den 1sten September 1701 een onberaden en noodlottigen aanval op Chiari en werd den 1sten Februarij 1702 te Cremona door prins Eugenius overvallen en gevangen genomen. Na het herkrijgen der vrijheid belastte hij zich in 1706 met het opperbevel in de Nederlanden, maar moest voor Marlborough bij Ramillies het onderspit delven, waarna hij het kommando overgaf aan Vendôme.
Op aandringen van madame de Maintenon benoemde Lodewijk XIV in zijn testament hem tot gouverneur van den jeugdigen Lodewijk XV. Zoodra deze meerderjarig geworden was, deed de hertog van Orleans den 12den Augustus 1722 Villeroi wegens listige aanslagen in hechtenis nemen en zond hem in ballingschap naar zijne goederen. Later evenwel riep Lodewijk XV hem terug naar Parijs, waar hij den 18den Julij 1730 overleed.
