Tellez (Gabriël), ook genaamd Tirso de Melina, een beroemd Spaansch tooneeldichter, waarschijnlijk geboren omstreeks het jaar 1570, werd in 1613 lid van de Orde der Barmhartige Broeders te Toledo en bekleedde vervolgens in die Orde aanzienlijke waardigheden. In 1645 werd hij prior van het klooster Soria, en men meent, dat hij aldaar in 1648 overleden is. Hij heeft 300 tooneelstukken geschreven, doch daarvan is slechts de kleinste helft bewaard gebleven. De hiertoe behoorende onderscheiden zich door groote oorspronkelijkheid en verscheidenheid van vinding, door stoutheid van ontwerp, door eene meesterlijke karakterteekening en door dichterlijken gloed.
Voortreffelijk zijn vooral de blijspelen, van welke sommige tot nu toe op het repertoire zijn gebleven. Tot de beste behooren: „Don Gil de las calzas verdes”, — „La celosa delsi misma”, — „La villana de Vallecas”, — „No hay peor sordo que al que no quiere oir”, — en „Marta la piadosa”, — voorts de geniale klucht: „El amor medico”, — en van de meer ernstige stukken: „Escarmientos para el cuerdo”. De „Burlador de Sevilla o el convidado de pietra” is de eerste dramatische bewerking der sage van „Don Juan”. Eene verzameling van zijne tooneelstukken is in 1631—1636 in 5 deelen te Madrid en Tortosa in het licht verschenen.
