Steensnijkunst (glyptiek, lithoglypthiek) is de kunst, voorwerpen in verheven of verdiept in edelgesteenten of half-edelgesteenten te snijden, alsmede in het algemeen de kunst, zoodanigen steenen door ze te slijpen eene andere gedaante te geven en te polijsten. Dit geschiedt eerst op een slijptoestel en vervolgens op looden of houten schijven met amaril en puimsteen en vervolgens met tripel en water. Omtrent die kunst bij de Ouden raadplege men de artikelen Cameeën en Gemme.
In Italië bloeide die kunst in de 15de en 16de eeuw door kunstenaars als Cellini, Vincentino, Foppa enz., alsmede in Duitschland door den invloed van Engelhardt (♰ 1552) te Nürnberg, Lehmann en Belzer te Praag. Beroemd op dit gebied zijn voorts Natter (geboren in 1705), Pichler, Marchant, Facius en Hecker, en in den jongsten tijd Fischer en Calandrelli te Berlijn , terwijl ook in Enqeland en Frankrijk uitstekende kunstenaars zich met de steensnijkunst bezig houden.
