Riccio (David), de ongelukkige gunsteling van Maria Stuart, koningin van Schotland, en geboortig uit Poncaliëri in Piémont, was eerst secretaris van den aartsbisschop van Turijn en vergezelde voorts diens zwager, den graaf van Moretta, in dezelfde betrekking op eene gezantschapsreis naar Schotland, waar de Koningin hem eene aanstelling gaf tot zanger in hare kapél en later tot haren secretaris voor de Fransche correspondentie. Door getrouwheid en dienstijver verwierf hij eerlang in hooge mate de gunst der Koningin, zonder evenwel in ongeoorloofde betrekking tot haar te staan. Zijn invloed echter verwekte opspraak en verdroot den gemaal der Koningin, graaf Darnley, die Riccio als de oorzaak beschouwde van den tegenstand, dien hij bij Maria ondervond bij zijne pogingen, om aandeel te verkrijgen in het bewind.
Hij verbond zich alzoo met den kanselier Morton en met eenige lords met het oogmerk om Riccio uit den weg te ruimen. Den 9den Mei 1566 drongen de zaamgezworenen gewapend in de kamer der hoogzwangere Koningin, alwaar lord Ruthven den gunsteling aangreep en naar een woonvertrek sleepte, waar hij met meer dan 50 dolksteken werd afgemaakt.
