Montanelli (Giuseppe), een verdienstelijk Italiaansch schrijver, geboren in 1813 te Fucecchio in Toscane, studeerde te Pisa in de regten, schreef daarna in tijdschriften en gaf in 1830 een bundel leerdichten in het licht. Tevens nam hij zijne betrekking als pleitbezorger op eene loffelijke wijze waar. In 1840 werd hij hoogleeraar in het Italiaansch regt en handelsregt te Pisa en leverde eenige geschriften, waarbij eene wijsgeerige inleiding tot de studie van het handelsregt. Inmiddels werkte hij ijverig mede aan de wedergeboorte van Italië.
Hij stichtte in 1844 het genootschap der Fratelli Italiani en begon in 1847 het blad: „L’Italia” uit te geven. Voorts streed hij in het volgende jaar bij Curtatone en werd in 1849 door de Toscaansche Kamers met Guerazzi en Mazzini tot triumvir benoemd. Bij de toenemende reactie begaf hij zich als balling naar Parijs, schreef er artikels in de: „Revue de Paris” en gaf er eene reeks van belangrijke werken in het licht, zooals: „Memorie sull’ Italia e specialmente sulla Toscana dal 1814—1850 (1853—1855, 2 dln)”, — het dramatische gedicht: „La sensazione (1856)”, — en het treffend treurspel: „Camma”, door Ristori met glansrijk gevolg opgevoerd. Ook vertaalde hij de „Medea” van Legouvé in het Italiaansch (1856). Voorts schreef hij: „II partito nazionale italiano (1856)”, — en „L’impero, il papato, la democrazia in Italia (1859)”. Te Parijs verkeerde hij met Quinet, Michelet, Louis Blanc en Lamennais, en hij spoorde laatstgenoemde aan om eene Fransche vertaling te leveren van Dante. Het jaar 1859 riep hem naar zijn vaderland terug, waar hij zich in de gelederen plaatste der vrijheidlievende strijders. In het begin van 1862 werd hij gekozen tot lid der Italiaansche volksvertegenwoordiging; doch hij overleed reeds den 17den Junij van dat jaar in zijne geboorteplaats.
