Johann Wilhelm Löbell, een Duitsch geschiedschrijver, geboren te Berlijn den 15den September 1786, bepaalde zich eerst Iaat bij wetenschappelijke studiën en wijdde zich aanvankelijk te Heidelberg en daarna te Berlijn aan de letteren en oudheidkunde. Voorts nam hij in het gevolg van York deel aan den bevrijdingsoorlog, was gedurende eene reeks van jaren privaatdocent te Breslau en werd in 1820 leeraar in de geschiedenis aan de militaire school aldaar.
Van dat tijdstip af bepaalde hij zich bij de beoefening der historie, hoewel hij ook de letteren niet verwaarloosde. In 1823 werd hij leeraar en vervolgens hoogleeraar in de geschiedenis aan de militaire school te Berlijn en in 1829 professor aan de universiteit te Bonn, waar hij, nadat hem in 1852 de titel was toegekend van geheim regéringsraad, den 13den Julij 1863 overleed. Als geschiedschrijver bewoog hij zich in de rigting van Friedrich von Raumer, en van zijne geschriften vermelden wij: „Gregor von Tours und seine Zeit (1839)”, — „Die Weltgeschichte in Umrissen und Ausführungen (1846, 1ste dl)”, — „Die Entwickelung der deutschen Poesie von Klopstock’s ersten Auftreten bis zu Goethe's Tode (1856—1858, 2 dln)”, welke onvoltooid is gebleven, — en de omwerking der „Weltgeschichte” van Becker.
