Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 08-08-2018

Lasteyrie-Dusaillant

betekenis & definitie

Lasteyrie-Dusaillant (Charles Philibert, graaf de), die zich door bevordering der algemeene ontwikkeling in Frankrijk zeer verdienstelijk heeft gemaakt, werd geboren te Brives-la-Gaillarde den 3den November 1759. Hij was mede-oprigter der Société centrale et nationale d'agriculture, — van de Société de vaccine, — van de Société philantropique.— van de Société d’instruction élémentaire en andere dergelijke genootschappen. Hij behoorde tot de bloedverwanten en vrienden van Lafayette en deelde in diens staatkundige gevoelens en menschlievende bedoelingen. Ook bleef hij getrouw aan bepaalde wijsgeerige meeningen en poogde eene vereeniging te stichten tot behandeling van wijsgeerige vraagstukken.

Zijne geschriften zijn in het algemeen van populairen inhoud, met uitzondering van eenige verhandelingen over den landbouw, waarop hij zich met ijver had toegelegd. Met groote onbaatzuchtigheid ondersteunde hij uit eigen middelen de uitgave van vele nuttige handboeken. Ook is men aan hem de invoering der steendrukkunst in Frankrijk verschuldigd, terwijl hij landbouw en veeteelt aanmerkelijk verbeterde. Hij overleed te Parijs den 5den November 1849. — Zijn zoon Ferdinand, geboren te Parijs in 1810, studeerde in de bergbouwkunde, werd in 1830 adjudant van zijn grootvader Lafayette, was tot 1837 werkzaam bij de bruggen en wegen, en zag zich vervolgens geplaatst bij het ministérie van Openbaar Onderwijs en eindelijk bij dat van Binnenlandsche Zaken en Eeredienst. In 1842 benoemde het kiesdistrict St. Denis hem tot afgevaardigde. Hij voegde zich bij de linker zijde en nam ijverig deel aan de hervormingsbeweging van 1847. Bij het banket te St.

Denis was hij voorzitter. Na de omwenteling van 1848 stemde hij in de Constituerende en Wetgevende Vergadering met de gematigde republikeinen, doch keerde na den staatsstreek van 2 December 1851 tot het ambteloos leven terug. Hij is tevens kunstenaar en oudheidkundige; men heeft van hem eene belangrijke: „Histoire de la peinture sur verre (1837—1858, 33 aflev)". In 1860 is hij benoemd tot lid der Académie des inscriptions. — Adrien Jules, markies de LasteyrieDusaillant, een neef van den voorgaande en desgelijks een kleinzoon van Lafayette, werd geboren den 31sten October 1810 op het kasteel Lagrange in het departement Seine et Marne, trad in dienst van donna Maria, koningin van Portugal, en nam deel aan de expeditie van dom Pedro, welke dom Miguël ten val bragt. In 1842 werd hij lid van de Kamer van Afgevaardigden in Frankrijk en nam er plaats in het regter centrum. Na de omwenteling van 1848 vertegenwoordigde hij in de Constituérende en Wetgevende Vergadering het departement Seine et Marne en behoorde er tot de behoudende partij. Wegens zijne afkeerigheid van Lodewijk Napoleon werd hij na den staatsstreek van 2 December 1851 uit het land verbannen, doch keerde na de amnestie van 1852 terug zonder zich verder met staatkundige aangelegenheden te bemoeijen.

< >