Landau, eene stad en vesting in de Beijersche Pfalz, aan de Queich, ligt in eene digt bevolkte, bevallige streek, 33/4de geogr. mijl van de Rijn (Germersheim) en telt omstreeks 13000 inwoners. De stad bezit een progymnasium, een kanaal voor wateraanvoer en een aantal fabrieken. — Landau werd onder keizer Rudolf van Habsburg tot eene vrije rijksstad verheven, daarna aan Spiers verpand, door Maximiliaan I gelost (1511) en bij den Neder-Elzas gevoegd. In den Dertigjarigen Oorlog werd zij zevenmaal door de Oostenrijkers, Zweden en Franschen ingenomen. Lodewijk XIV nam haar in 1680 tegelijk met den Elzas in bezit en deed haar door Vauban volgens een nieuw stelsel versterken.
Zij werd in 1702 in 82 dagen door de Oostenrijkers, in 1703 in 58 dagen door de Franschen , in 1704 in 70 dagen wederom door de Duitschers, en in 1713 in 60 dagen nogmaals door de Franschen veroverd. In Augustus 1793 werd zij vruchteloos aangevallen door de Verbondene Mogendheden en in 1814 — evenzeer te vergeefs — door de Russen. In 1815 is zij aan Beijeren afgestaan.
