Kilimandsjaro, eigenlijk Kilima Ndsjaro (Sneeuwtop), de hoogste der bekende bergen in Afrika, ligt in de kleine, maar hoogst bevallige bergstreek Dsjaga of Dsjagga, omstreeks 40 geogr. mijl ten noordwesten van Mombas (Witi) aan den Indischen Oceaan, 45 geogr. mijl ten zuidoosten van het groote Oekerewee-meer (Victoria Nyanza) en op het stroomgebied der kustrivier Loefoe. Hij vormt den hoogsten top eener massa van sneeuwkruinen, die door een dwarsdal ter breedte van 1 tot l½ geogr. mijl in den Grooten en Kleinen Kilimandsjaro verdeeld wordt. De Groote vormt een prachtigen koepel op 3°7' 30" Z. B. en 55°22' O. L. van Greenwich en verheft zich ter hoogte van ongeveer 6000 Ned. el, — en de Kleine is ongeveer 1000 Ned. el lager. Op den eersten vindt men de sneeuwgrens ter hoogte van 6000 Ned. el, de grens van den plantengroei ter hoogte van ruim 3000 Ned. el en die van den boomgroei ter hoogte van 2700 Ned. el.
De hoogste bergpas ligt er ruim 3000, de hoogste woonstede 1500 Ned. el boven de oppervlakte der zee. Men vindt er geene gletschers, maar geweldige sneeuwvallen rollen er langs de rotswanden, die hoofdzakelijk zijn zamengesteld uit trachiet, basalt en obsidiaan, zoodat men daardoor gewezen wordt op hun vulcanischen oorsprong. De nabijgelegene hoogvlakte bestaat uit glimmerlei. Ongeveer 15 geogr. mijl ten westen van dien berg verrijst het sneeuwgevaarte de Doëngo-Ngai, — 30 mijl ten noorden de Kenia, — en 10 mijl ten zuidwesten van dezen de vuurspuwende berg Mosiro of Olmosiro. De Kilimandsjaro werd den llden Mei 1848 door den zendeling Rebann ontdekt, en, evenals de Kenia, in 1849 en 1850 bij herhaling door den zendeling Krapf gezien. Eindelijk werd hij door von der Decken in 1861 met den geoloog Thornton en in 1862 met dr. Kersten beklommen.
