Huërta (Vincente Garcia de la), een Spaansch dichter en letterkundige uit het midden der 18de eeuw, werd geboren te Zafra, studeerde te Salamanca en vond te Madrid een hooggeplaatsten beschermheer. Weldra verwierf hij door zijne dichterlijke gaven een roemrijken naam. Zijn eigen hoogmoed en de nijd van anderen waren oorzaak, dat hij wegens zijn treurspel „Raquel” naar Oran verbannen werd. In weerwil van zijne stijfzinnigheid ontving hij verlof om terug te keeren en zag zich benoemd tot hoofdbestuurder der Koninklijke boekerij, alsmede tot lid der Koninklijke Spaansche Académie, der Académie voor Geschiedenis en der Académie van San Fernando.
Hij was een verdediger der oudSpaansche letterkunde tegen de toenemende Fransch-classieke rigting, maar vond geen algemeenen bijval, en overleed te Madrid den 12den Maart 1787. Hij schreef: „Biblioteca militar espanola (1706)”, — „Obras poeticas (1778—1779, 2 dln)”, — en „Teatro espanol (1785—1786, 17 dln)”. Taal en versbouw geven getuigenis van zijne talenten. Boven reeds vermeld treurspel, de minnarij van Alphonsus VIII met eene schoone Jodin behandelend, behoort nog altijd tot de beste Spaansche treurspelen.
