Heyligers (Gijbertus Martinus Cort-), een Nederlandsch krijgsman, geboren te Heusden den 26sten Julij 1770, trad in 1786 in Nederlandsche en 2 jaar later in Fransche dienst, kwam na de omwenteling van 1795 weder in Bataafsche dienst, klom spoedig op, en was in 1805 majoor der garde van den raadpensionaris Schimmelpenninck. Hij had in 1799 de gevechten bijgewoond in Noord-Holland, in 1800 en 1801 de oorlogen in Duitschland, in 1809 gestreden in Zeeland, en werd in laatstgenoemd jaar generaal-majoor. Nadat hij in Fransche dienst was overgegaan, werd hij in 1810 brigade-generaal en in 1814 luitenant-generaal. In 1815 kwam hij als generaal-majoor in Nederlandsche dienst en zag zich kort daarna tot luitenant-generaal bevorderd.
In 1830 werd hij belast met de algemeene volkswapening en later met het opperbevel der troepen bij Nijmegen en Grave. Nadat hij in 1838 met den rang van generaal der infanterie was gepensioneerd, overleed hij op den huize Brinkgreve bij Deventer den 16den November 1849. Hij was ridder van het Legioen van Eer, ridder, later kommandeur der Militaire Willemsorde en ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw.
