Hennequin (Philippe Auguste), een uitstekend historieschilder, geboren te Lyon in 1762, ontving in zijne geboorteplaats onderwijs in de teekenkunst, en toen zijn vader hem niet veroorloofde zich hieraan te wijden, verliet hij op 14-jarigen leeftijd heimelijk het ouderlijk huis en begaf zich naar Parijs, waar hij eene plaats verkreeg in het atelier van David. Nadat hij zich 2 jaar hier en in het wèlvoorzien muséum van den hertog van Orleans geoefend en tevens de lessen aan de académie bijgewoond had, vertrok hij eerst naar Florence en vervolgens naar Rome, waar hij tot in het laatst der voorgaande eeuw vertoefde. In zijn vaderland teruggekeerd, vestigde hij zich in de nabijheid van Lyon, maar zag bij het beleg dier stad zijne teekeningen, studiën en schetsen door de vlammen vernield. Nu ging hij naar Parijs, maar werd er gewikkeld in de zaak van Grenelle en in den kerker geworpen.
Na zijn ontslag stelde hij eene door hem geschilderde allegorische voorstelling ten toon, die door het Instituut bekroond werd. In het volgende jaar leverde hij zijn beroemd stuk: „Orestes, door de Furiën vervolgd”, door het Instituut den eersten prijs waardig gekeurd en thans in het Louvre aanwezig. Na dien tijd ontving hij vele bestellingen van aanzienlijke personen, doch een zamenloop van ongunstige omstandigheden werd aanleiding, dat hij naar Milaan vertrok, om aldaar fresco’s te schilderen. Voorts begaf hij zich naar Holland met het plan om naar Zweden te reizen, doch bij zijne komst te ’s Hage haalde koning Lodewijk hem over, om het paviljoen te Haarlem te versieren met fresco’s, aan de geschiedenis van het Keizerrijk ontleend. Dit plan werd evenwel verijdeld door de inlijving van Nederland bij Frankrijk, en Hennequin vestigde zich achtervolgens te Brussel, Antwerpen en Luik en zag in laatstgenoemde stad zich belast met het bestuur van het Athenaeum van schilder- en teekenkunst. Eenige jaren daarna werd hij professor aan de Académie te Doornik, en bleef hier werkzaam tot aan zijn dood op den 12den Mei 1833. De beroemde historieschilder Louis Gallait is een zijner leerlingen.
Behalve „Orestes” in het Louvre, heeft men van hem den „Slag der Pyramiden” in het Hotel des Invalides, — het portret van den maarschalk Perignose, — Napoleon vóór den slag bij Nazareth en bij Quiberon, — het plâfond, Frankrijk voorstellende, in de zaal der Antieken in het Louvre, — en „De uitreiking der ridderkruisen van het Legioen van Eer aan het leger der kusten van den Oceaan te Boulogne”. Te Luik heeft men van hem „De opoffering der 300 Franchemonézen”, — in de kerk van St. Jan aldaar „St. Jan, de Apocalypsis schrijvende”, — te Eckerme bij Rijssel eene „Heilige Maagd”, en 4 andere schilderijen, — te Malmedy een „Vagevuur”, — te Doornik een „Christus in het graf”, en 5 tafereelen uit de geschiedenis van St. Hubert, — te Rijssel „Socrates, zijne leerlingen onderwijzende”. Ook schilderde hij te Amsterdam het portret van maarschalk Dumonceau, — de „Geboorte van den Koning van Rome”, enz.
