Heinroth (Johann Christian Friedrich August), een verdienstelijk Duitsch schrijver over psychologische onderwerpen,geboren te Leipzig den 17den Januarij 1773, studeerde in de geneeskunde en natuurlijke wijsbegeerte en vergezelde vervolgens een Russischen graaf naar Italië.
Ten behoeve zijner verdere vorming bezocht hp de universiteit te Weenen, en werd in 1803 tweede geneesheer aan het St. Jacobs hospitaal in zijne geboortestad, verkreeg daarbij eene groote practijk, diende ook nog als officier van gezondheid, werd in 1812 buitengewoon hoogleeraar in de psychologische therapie te Leipzig, en overleed den 26sten October 1843. Van zijne geschriften noemen wij: „Lehrbuch der Seelenstörungen und ihrer Behandlung (1818, 2 dln)”, — „Lehrbuch der Anthropologie (1822; 2de druk 1831)”, — „Lehrbuch der Seelengesundheidkunde (1824—1825, 3 dln)”, — „System der psychisch-gerichtlichen Medicin (1825)”, — „Die Psychologie der Selbsterkenntniszlehre (1827)”, — „Geschichte und Kritik des Mysticismus aller bekannten Völker und Zeiten (1830)”, — Grundzüge der Kriminalpsychologie (1833)”, — en „Orthobiotik (1838)”. Onder den naam van Treumund Wellentreter gaf hij voorts „Gesammelte Blätter (1818—1826, 4 dln)” in het licht.
