Hartzenbusch (Juan Eugenio), een uitstekend Spaansch dichter en schrijver, werd geboren te Madrid den 6den September 1806, waar zijn vader, een Duitscher van geboorte, zich als kunstdraaijer gevestigd en eene Spaansche vrouw gehuwd had. Hij studeerde eerst op eene Jezuïetenschool in de godgeleerdheid, legde zich daarna toe op het schilderen, doch bepaalde zich bij de dichtkunst. Krankzinnigheid van zijn vader dwong hem achter de draaibank te zitten, doch hij vertaalde tevens Fransche en Italiaansche boeken en bewerkte oud-Spaansche blijspelen, die opgevoerd en met bijval ontvangen werden. De burgeroorlog noodzaakte hem voorts, zijn handwerk te laten varen, en in 1835 werd hij snelschrijver bij het gouvernement.
Hij bewerkte tevens een oorspronkelijk drama, dat algemeen geprezen werd, zoodat hij zich uitsluitend aan de letterkunde wijdde en voorts in 1862 directeur werd der Nationale Bibliotheek. Van zijne tooneelstukken vermelden wij : „Los Amantes de Teruel (1836; 2de druk 1838)”, — „Dona Mencia (1838)”, — „La redoma encantada (1839)”, — „La visionaria (1840)”, — „Alfonso el Casto (1841)", — „Primero yo (1842)”, — „Honoria (1842)”, — „El bachiller Mendarias (1842)”, — „La coja y el encogido (1843)”, — „La madre de Pelayo (1846)”, — „La Archiduquesàta (1854)", — „Vida por honra (1854)”, — en „El mal apostol y el buen ladron (1860)”. Ook leverde hij critische uitgaven van de werken van Tirso de Molina, (1839—1842, 12 dln)”, — Calderon (1849— 1851, 4 dln)”, — Alarcon (1852), — en Lope de Vega (1853 , 4 dln), en schreef nog: „Cuentos y fabulas (1861, 2 dln)", — „Obras escogidas (1865, 2 dln)”, — en „Obras de encargo (1844)".
