Halleck (Henry Wager), een Amerikaansch generaal, geboren in 1816 te Westernville bij Utica in den Staat New-York, bezocht de militaire school te Westpoint, zag zich na uitstekende studiën geplaatst bij het korps ingenieurs en kort daarna als hulpleeraar aan bovengenoemde inrigting van onderwijs. In 1845 werd hij eerste luitenant, en gaf een werk in het licht over het bitumen (asphalt), alsmede eene reeks van voorlezingen over de krijgswetenschap onder den titel: „Elements of military art and Science (1846 en later)”. Deswege verwierf hij den rang van magister artium. Hij ging voorts over tot de artillerie, diende gedurende den Mexicaanschen oorlog op de kust van Californië, werd in 1847 kapitein en zag zich tevens belast met de betrekking van staatssecretaris van Californië.
Ook was hij lid der conventie, belast met het ontwerpen eener constitutie voor dien Staat. In 1854 nam hij zijn ontslag uit de dienst, vestigde zich te San-Francisco, en was er werkzaam als advocaat, zaakwaarnemer en directeur van mijnen. Bij het uitbarsten van den burgeroorlog werd hij op aanraden van den bejaarden generaal Scott opgeroepen en den l9den Augustus 1861 benoemd tot generaal-majoor bij het leger der Vereenigde Staten. Aan zijn beleid moet eene reeks van voorspoedige ondernemingen van de inneming van het fort Donelson tot aan die van Memphis worden toegeschreven. In November 1861 verving hij generaal Hunter als opperbevelhebber van het leger in het westen. Hier legde hij eene groote gestrengheid aan den dag, vooral blijkbaar in zijne maatregelen tegen spionnen, dagbladcorrespondenten en voorstanders der Zuidelijken, terwijl hij tevens bij zijne troepen eene uitmuntende tucht handhaafde.
Na een aantal overwinningen werd ook het land aan de beide oevers der Mississippi aan zijn gebied toegevoegd. Hij veroverde na een kort beleg Corinthe, nam er 2000 man gevangen en vestigde er zijn hoofdkwartier. Nadat zijne militaire heerschappij ook over Tennessee en Kentucky was uitgebreid, vermeesterde hij de stad Chattanoga, een belangrijk vereenigingspunt van spoorwegen in Tennessee. Eenige weken daarna werd hij tot generaal en chef van het geheele Noord-Amerikaansche leger en den 8sten September tot minister van Oorlog benoemd. In Maart 1864 werd hij als opperbevelhebber door Grant vervangen en aan het hoofd geplaatst van den grooten generalen staf. Hij overleed te New-Orleans den 9den Januarij 1872, nadat hij nog geschreven had: „International law, or rules, regulating the intercourse of States in peace and war (1861)”, — „Life of Napoleon I (1864, 4 dln)”, eene vertaling van het werk van Jomini, — en „Elements of international laws and laws of war (1866)”.
