Gruithuisen (Franz Paula von), een verdienstelijk Duitsch natuurkundige, geboren den 19den Maart 1774 op het kasteel Haltenberg aan de Lech, was eerst regiments-heelmeester in Oostenrijksche dienst en legde zich vervolgens aan de universiteit te Landshut met zooveel ijver toe op de genees- en natuurkunde, dat hij in beide vakken den doctoralen graad verwierf. In 1808 werd hij lector in de natuurkunde aan de geneeskundige school te München en in 1826 aldaar hoogleeraar in de sterrekunde. Hij deed voorts vele microscopische onderzoekingen, en overleed den 21sten Junij 1852.
Hij schreef: „Naturhistorische Untersuchungen über den unterschied Zwischen Eiter und Schleim (1809)", — „Anthropologie (1810)”, — „Organozoönomie (1811)”, — „Ueber die Natur der Kometen (1811)”, — Beiträge zur Physiognosie und Heautognosie (1812)”, — „Naturgeschichte des gesternten Himmels (1836)”, — „Kritik der neuesten Theorien der Erde (1838)", — en „Neue einfache Methode, die Höhen der Berge zu messen, ohne sie zu besteigen (1842)”. Ook gaf hij uit: „Analekten für Erdand Himmelskunde (1828—1831)”, later door „Neue Analekten” gevolgd.
