Goulburn (Henry), een Engelsch staatsman, geboren te Londen in 1784, werd reeds vroeg lid van het Parlement, en zag zich in 1810 benoemd tot onder-staatssecretaris van Binnenlandsche Zaken, welke betrekking hij in 1812 verwisselde met die van onder-staatssecretaris voor Koloniën.
In 1821 werd hij staatssecretaris voor Ierland en bekleedde van 1828 tot 1830 in het kabinet Wellington het ambt van kanselier der Schatkamer. Hij onderscheidde zich door zijne financiéle bekwaamheid, en stemde vóór de emancipatie der R. Katholieken, waartegen hij zich vroeger had verzet. In het kortstondige ministérie Peel van 1834 tot 1835 was hij staatssecretaris van Binnenlandsche Zaken.
In de zitting van 1839 kwam hij in aanmerking als speaker (voorzitter) van het Lagerhuis, verwierf 299 stemmen doch moest de vlag strijken voor Shaw Lefèvre, die er 317 verkreeg. In het tweede ministérie Peel (1841) werd hij op nieuw kanselier der Schatkamer, bevorderde de uitvoering der financiéle plannen van dien staatsman, legde in 1846 zijne betrekking neder, stond als een vriend van Peel dezen in zijne laatste oogenblikken ter zijde, en overleed op zijn landgoed Beechworth-House den 12den Januarij 1856.
