Göschel (Karl Friedrich), een verdienstelijk wijsgeer en letterkundige, geboren den 7den October 1784 te Langensalza in Thüringen, studeerde te Leipzig in de regten, werd in 1807 advocaat in zijne geboortestad en zag er zich in 1811 gekozen tot lid van den gemeenteraad. In 1818 werd hij „Oberlandesgerichtsrath” te Naumburg en in 1834 ontving hp eene betrekking aan het ministérie van Justitie te Berlijn, waar hij langzamerhand opklom tot lid van den Staatsraad en opperpresident van het consistorie in de provincie Saksen (1846). Als een ijverig aanhanger der Luthersche leer vond hij in het land van het rationalismus weinig sympathie. In 1848 nam hij z{jn ontslag, woonde eenigen tijd te Halle, en vestigde zich in 1849 te Berlijn.
In 1861 begaf hij zich naar Naumburg, waar hij den 22sten September 1862 overleed. Als schrijver trad hij op met eene „Chronik der Stad Langensalza (1818, 2 dln, vervolg 1842—1843, 2 dln)”. Voorts schreef hij: „Cäcilius und Octavius, oder Gespräche fiber die vornehmsten Einwendungen gegen die christliche Wahrheit (1828)”, — „Aphorismen über Nichtwissen und absolutes Wissen im verhältnisz zur christlichen Glaubensbekenntnisz (1829)”, waarin hij zich een aanhanger betoonde der wijsbegeerte van Hegel, — „Der Monismus des Gedankens (1832)”, — „Hegel und seine Zeit mit Rücksicht auf Goethe (1832)”, — „Von den Beweisen für die Unsterblichkeit der menschlichen Seele im Lichte der speculativen Philosophie (1835)”, — „Die siebenfältige Osterfrage (1836)”, — „Zerstreute Blätter aus den Handund Hülfsacten eines Juristen (1832—1842, 3 dln)”, — „Der Eid nach seinem Principe, Begriffe und Gebrauche (1837)”, — „Das Particularrecht im Verhältnisz zum gemeinen Rechte und der juristischen Pantheismus (1837)”, — „Beiträge zur speculativen Philosophie von Gott, dem Menschen und dem Gottmenschen (1838)”, — „Unterhaltung zur Schilderung Goethescher Dichtund Denkweise (1834—1838, 3 dln)”, —„Aus Dante Alighiéri’s göttlicher Komödie (1834)”, — „Dante Alighiéri’s Unterweisung über Weltschöpfung und Weltordnung (1842)”, —en „Die Concordienformel nach ihrer Geschichte, Lehre und Kirchlichen Bedeutung (1858)”.
