Forbin (Louis Nicolas Philippe Auguste, graaf de), een Fransch schrijver en schilder, geboren den 19den Augustus 1777 op het kasteel La Roque d’Antheron in het departement Bouches du Rhône, werd gedwongen om dienst te doen bij de nationale garde en nam deel aan de belegering van Toulon. Daarna oefende hij zich te Parijs onder David in de schilderkunst, diende daarna bij de cavalerie en ging naar Italië. Na zijn terugkeer woonde hij onderscheidene veldtogten bij, wijdde zich van 1809 tot 1814 te Rome aan de kunst, werd lid der Académie te Parijs en directeur der kunstverzamelingen des Konings, bragt in 1815 de overblijfselen in orde van het door de Gealliëerden geledigde Muséum, volbragt in 1817 eene reis in Griekenland, Syrië en Egypte, en zag zich in 1821 belast met het oppertoezigt op al de kunstgewrochten in de departementen.
Daarna ordende hij het Nationaal muséum voor stukken van Fransche kunstenaars in het Luxembourg benevens het muséum te Versailles, en overleed te Parijs den 23sten Februarij 1841. Van hem is het zangspel „Sterne ou le voyage sentimental”, — de roman „Charles Barimore (1810, 4de uitgave 1823)”, — „Voyage dans le Levant en 1817 et 1818 (1819)”, — „Souvenirs de la Sicile (1823)”, — en „Un mois à Venise(1824—1825”). Van zijne schilderijen noemen wij: „De verovering van het Alhambra”, — „De dood van koning Andréas van Hongarije”, — „Het inwendige van het klooster Alcobassa in Portugal”, — „De non in den kerker der Inquisitie”, — en „De dood van Plinius bij de uitbarsting van den Versuvius”.
