Dyhrn (Konrad, graaf von), een Duitsch staatsman, is de spruit van een oud geslacht uit Silézië. Hij werd geboren te Reesewitz in het arrondissement Oels den 24sten November 1803, bezocht de ridder-académie te Liegnitz en de universiteit te Berlijn, en vertoefde van 1827 tot 1830 in Frankrijk en Italië. Na zijn terugkeer in Silézië wijdde hij zijne krachten vooral aan de belangen van den landbouw. Hij werd lid en secretaris van het landbouw-genootschap te Oels en vice-president van de centrale landbouw-vereeniging in Silézië.
In 1843 zag hij er zich benoemd tot lid van den Landdag, en in 1847 verkreeg hij er zitting en stem in het Heerenhuis van den Vereenigden Landdag en onderscheidde er zich door zijne vrijzinnige beginselen. Hij toonde zich een voorstander van de gelijkheid van staatkundige regten voor Israëlieten en Christenen, van de opheffing van het zoutmonopolie en van de afschaffing van een aantal misbruiken. In 1848 werd hij afgevaardigd naar de Duitsche Nationale Vergadering, en hij werkte met ijver voor de constitutionéle partij in de „Freie Blätter”, welke te Oels in het licht verschenen. In 1849 zag hij zich gekozen tot lid der Eerste Kamer, waar hij zich bij de oppositie voegde, en vervolgens behoorde hij tot de Tweede Kamer, waar hij zijne stem verhief tegen het pairschap. In 1850 werd hij benoemd tot lid van het Parlement te Erfurt, en in de Pruissische Kamer (1850—1852) schaarde hij zich aan de linkerzijde. Slechts zelden neemt hij het woord, doch zoo vaak hij het doet, onderscheiden zich zijne redevoeringen door duidelijkheid en geestigheid. Sedert 1854 is hij erfelijk lid van het Huis der Heeren, doch eerst in 1861 heeft hij er zitting genomen. Vele jaren geleden heeft hij een treurspel „Konradin’s Tod” uitgegeven.
