Een Fransch staatsman en een uitstekend advocaat, geboren den 4den December 1798 te Saujon in het departement Charente Inférieure, studeerde te Parijs in de regten en vestigde zich als advocaat te Bordeaux. In 1834 werd hij lid der Kamer van Afgevaardigden en hij voegde er zich bij de liberaal-constitutionéle partij, terwijl hij zich door uitgebreide kennis en door onafhankelijkheid van karakter onderscheidde.
In 1836 zag hij zich tot staatsraad benoemd, doch nam bij de aftreding van het ministérie Thiers zijn ontslag, waarna hij onder het ministérie Molé tot de oppositie behoorde. In 1839 werd hij minister van Openbare Werken, maar hij legde de portefeuille neder, toen het voorstel tot dotatie van den hertog van Nemours verworpen werd. Na dien tijd wankelde hij tusschen het linker centrum en de ministeriële partij, doch stemde in de hoofdquaestiën steeds met de oppositie, en werd in 1844 de leider van eene tiers-partij. Intusschen was hij niet ingenomen met de hervormingsbeweging van 1847 en nam geen deel aan het banket van het Chateau-Rouge. Na de Februarij-revolutie van 1848 werd hij weder afgevaardigd naar de Nationale Vergadering ; hij werd lid van de commissie tot het ontwerpen der grondwet, handhaafde de gematigde republiek, en was korten tijd minister van Binnenlandsche Zaken.
Als een ijverig aanhanger van generaal Cavaignac, verzette hij zich tegen de candidatuur van Lodewijk Napoleon en nam zijn ontslag toen deze de overhand behield. Toch belastte hij zich weder met dezelfde portefeuille in het kabinet van Junij 1849, alwaar hij de gevoelens vertegenwoordigde van den door hem gestichten „Cercle constitutionnel”. Bij de aftreding van dit ministérie, hetwelk de teugels van het bewind geen half jaar in handen hield, keerde hij terug naar de Nationale Vergadering en was er een heftige tegenstander der Napoleontische staatkunde. Na den staatsstreek van 2 December verliet hij het staatkundig tooneel en bepaalde zich te Parijs tot de regtspractijk; hij verwierf daarbij roem door zijn redenaarstalent en achting door zijne regtschapenheid. Intusschen heeft hij zich na de gebeurtenissen van 1870 weder op het tooneel der politiek begeven.
