Duéro, in het Portugeesch Douro, is de naam van eene belangrijke rivier van het Pyrenésche Schiereiland. Zij ontspringt nabij de Laguna de Urbion op de Montes de Urbion, het Oud-Castilische scheidingsgebergte, stroomt eerst naar het zuiden en zuidoosten langs Soria, wendt zich 3 geogr. mijl beneden deze stad plotselijk naar het westen en vloeit in deze rigting langs Aranda, Tordesillas, Toro en Zamora.
Van Miranda de Douro af vormt de rivier met een zuidwestelijken loop gedurende 12 geogr. mijl de grenzen tusschen Spanje en Portugal. Daarna neemt op het gebied van Portugal haar benedenloop van Torre de Moncorvo af een aanvang. Zich thans weder westwaarts wendend, kronkelt zij door Hoog-en Laag-Douro en stort zich bij Sâo Joâo da Foz, 3 geogr. mijl beneden Oporto, in den Atlantischen Oceaan. In Spanje stroomt zij bijna overal langs steile oevers als een smalle, maar diepe stroom, die gemakkelijk bevaarbaar was te maken. Tot nu toe draagt zij alleen in Portugal vaartuigen.
Bij de haven van Oporto is zij 300 Ned. el breed en vormt er voorts eene kom ter breedte van 1000 Ned. el. Haar mond is door rotsen omgeven en wegens eene zandbank gevaarlijk voor den zeeman. Niettemin stevent deze daarlangs naar Oporto. De Duéro is 104 geogr. mijl lang, en haar stroomgebied heeft eene uitgebreidheid van 1828 geogr. mijlen. Tot hare belangrijkste zij-rivieren behooren in Spanje op den regteroever de Pisuerga, de Valderaduey, en de Esla, en in Portugal de Sabor, de Tua en de Tamego, — en op den linkeroever in Spanje de Adaja, de Tormes, de Agueda, en in Portugal de Coa.
