Diástole

betekenis & definitie

Diástole of uitzetting is een Grieksch woord, hetwelk in de leer van den versbouw, even als ectasis, de uitzetting van eene korte lettergreep bij den aanvang van een woord tot eene lange aanduidt. Ook is de diastole in de Grieksche spraakkunst een teeken (’), hetwelk de scheiding aanwijst van met elkaar verbondene woorden. — In de physiologie is zij de uitzetting van de hartkamer, waardoor het aderlijk bloed gelegenheid heeft om zich daarin uit te storten, terwijl door de systole of zamentrekking het bloed in de aorta en in de longslagaderen wordt gestuwd.