Coucy (Renaud, châtelain de), een Noord-Fransch dichter, die tegen het einde der 12de en in den aanvang der 13de eeuw leefde, heeft een aantal minnezangen gedicht, van welke sommige bewaard zijn gebleven. Deze onderscheiden zich door een hartstogtelijken gloed. Men meent er uit te mogen opmaken, dat hij afscheid heeft genomen van zijne beminde, om deel te nemen aan den kruistogt onder Philippus Augustus en Richard Leeuwenhart. Waarschijnlijk was hij een dienstman van Raoul I, sire de Coucy, die destijds voor Acre sneuvelde.
Meermalen heeft men Renaud met laatstgenoemde verward. De naam der beminde van Coucy wordt in zijne liederen niet vermeld, maar de lotgevallen der beide gelieven vindt men medegedeeld in den Franschen „Roman d'aventure”. De beste uitgave der minnezangen van Coucy in die van François Michel (1830).
