Caravaggio was een beroemd Italiaansch schilder, werd geboren te Caravaggio op het gebied van Milaan in 1569.
Nadat hij te Milaan en te Venetië zich geoefend had in de schilderkunst, begaf hij zich naar Rome, waar hij in verzet kwam tegen de oppervlakkig-ideale rigting der schilderkunst, welke in die dagen vooral door Ciuseppe Cesari begunstigd werd. Het was het streven van Caravaggio, hevige hartstogten op eene natuurlijke en indrukwekkende wijze voor te stellen.
Zijne geliefkoosde onderwerpen, tooverij, moord en geheimzinnig verraad, zijn ontleend van het tijdperk, waarin hij leefde.
Een zijner meest-geroemde schilderijen bevat eene voorstelling van valsche spelers en bevindt zich te Rome. Zijne schaduwen zijn krachtig, zijne achtergronden diep. Ook bij het behandelen van gewijde onderwerpen verloochende hij geenszins zijne zucht naar werkelijkheid, — zelfs zóó, dat onderscheidene door hem gepenseelde stukken hierom uit de kerken werden verwijderd.
Eene graflegging van Christus, in het Vaticaan te Rome, wordt door Kugler niet ten onregte vergeleken met de begrafenis van een hoofdman der Zigeuners.
Tot zijne grootste gewrochten behooren de schilderijen aan den wand eener kapél in de kerk San Luigi dei Francesi te Rome.
Zijn losbandige en ruwe levenswijze was in overeenstemming met zijn eigenaardigen kunstenaarsgeest. Hij haalde zich daardoor vele moeijeljjkheden op den hals, moest wegens een moord Rome verlaten en vertoefde eenigen tijd te Napels.
Eindelijk kwam hij te Malta en werd er, wegens zijn voortreffelijk stuk, de onthoofding van Johannes, door den grootmeester van de orde der Johannieten tot ridder geslagen.
Doch ook daar bleef hij niet lang: wegens een gevecht werd hij in den kerker geworpen, ontsnapte en begaf zich op weg naar Rome.
Hij kwam echter niet verder dan Porto Ercole; hier werd hij overvallen en gewond, waarna hij weldra overleed (1609).
Ook Polidoro Caldara (zie onder dezen naam) droeg wegens zijne geboorteplaats den naam van Caravaggio.